عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
او فقط یک مهندس ساده بود و برای کمک در راه اندازی یک سفینه از کار افتاده به ماموریت اعزام شد. اما همه چیز در ایشیمورا خوب پیش نرفت و او مجبور شد با بدترین کابوس های عمرش مواجه شود. کابوس هایی که کمتر کسی قادر به تحمل آنهاست. اما یک هدف در این راه به او قوت قلب می داد و آن عشقش بود.
Dead Space در زمانی که عناوین ترسناک ژاپنی در افول بوده و بیشتر اکشن شده بودند ظاهر شد. عنوانی که بر خلاف دوستان ژاپنی اش هیچ چیز غیر از ترس نداشت و یادآور دوران طلایی این سبک بود. این عنوان در شماره دوم خود در اکثر موارد پیشرفت کرد و برخلاف چیزی که بسیاری انتظار داشتند اکشن نشد و آیزاک هنوز هم با کابوس هایی وحشتناک روبرو بود. آیزاک کلارک اینبار با چالشی جدید روبرو شده و انگار قرار نیست از شر نکرومورف ها رها شویم!
زمزمه های معرفی این بازی پیش از عرضه نسخه دوم آغاز شد و تقریباً همه مطمئن بودند که نسخه سومی نیز در کار است. اما شایعات پیش از رویداد E3 2012 به اوج خود رسیدند و سر انجام در ویدئوهای پیش از E3 موفق شدیم Dead Space 3 را رویت کنیم. یکی از مهمترین تغییرات بازی که در ویدئوهای نمایش داده شده تا این لحظه خودنمایی زیادی داشته است وجود بخش Co-Op است که عده ای آن را نابود کننده ترس بازی دانسته و عده ای هم از این بخش استقبال می کنند. شاید چون دوست ندارند زیاد بترسند!
همچون گذشته سازندگان برای ایجاد تنوع لوکیشن، بازی را به کلی تغییر داده اند و حتی اتمسفر آن هم دستخوش تغییرات زیادی شده است. اینبار علاوه بر راهروها و اتاق های فلزی و ترسناک، محیط های یخ زده و برفی هم میزبان شما هستند. داستان بازی به صورت کامل مشخص نشده، اما می دانیم که سفینه آیزاک در این سیاره که Tau Volantis نام دارد سقوط می کند و او یکی از دوستان خود به نام Ellie را گم می کند و اکنون باید به دنبال او باشد. اما با توجه به پیچ و خم های داستانی که در DS2 دیدیم، امکان اینکه جستجو برای پیدا کردن یک دوست تنها دلیل این همه مکافات باشد تقریباً صفر است و باید منتظر مشکلاتی حادتر از پیدا کردن یک دختر باشیم.
اما مهمترین تحول بازی که تاثیر زیادی هم روی آن گذاشته است، اضافه شدن یک همراه و دوست است که علاوه بر قسمت های Co-Op در برخی قسمت های دیگر هم حضور خواهد داشت. نام او John Carver است و از نگاه برخی، نابود کننده یکی از آخرین بازمانده های سبک Horror! شاید سازندگان سعی کنند با اضافه کردن قسمت های شوک آور بیشتر به داستان بازی، آن را ترسناک تر کنند. اما به نظر می رسد این دوست تازه از راه رسیده و برخی موارد دیگر که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد کار آنها را خیلی سخت کنند. البته وجود او یک حسن هم دارد و آن ایجاد یک بستر خوب برای پردازش بهتر داستان است. مطمئناً مسئولین Visceral قصد دارند در میان دیالوگ های رد و بدل شده بین آیزاک و او جزئیاتی زیادی از داستان را بیان کنند.
DS هنوز هم همان عنوان گذشته است و نقاط قوت خود را حفظ کرده. اما مطمئناً المان های اضافه شده، آن را تا حدودی با گذشته متمایز خواهند کرد. یکی از این المان ها که صدای خیلی ها را در آورده وجود کاور گیری در بازی است که همان طور که در ویدئوی Live رویداد E3 دیدیم، بازی را به یک Mass Effect و یا شاید Gears of War تبدیل کرده است! مطمئناً برای مبارزه با نکرومورف ها که فقط به سمت ما می دوند و سعی دارند با سلاح های سرد (!) خود ما را نابود کنند نیازی به کاور گیری نیست. اما بله، اینبار قرار است با دشمنانی اسلحه به دست هم بجنگیم و از قضا این دشمنان انسان هم هستند و سازندگان با خود نگفتند که بیا به این سبک رحم کنیم و حداقل اسلحه را مانند Resistance در دستان چند جانور مرگبار و ترسناک قرار دهیم! یکی از مشخصه های بارز سری DS که در نام آن هم به چشم می خورد این بود که سعی شده بود کمترین اثر از حیات و موجودات زنده به چشم بخورد که اینبار زیر پا گذاشته شده و شاید یکجورهایی باید بازی را Live Space بدانیم.
ضرب آهنگ انجام بازی نیز در برخی قسمت ها سریعتر شده و در ابتدای دموی زنده به نمایش در آمده، آیزاک و کارور که به اشتباه یک مته بزرگ را به کار انداخته اند باید مدام به حرکت های آن جای خالی دهند و از طرفی با نکرومورف هایی که به سمتشان می دوند مواجه شوند. خوشبختانه انجام این بخش به اندازه مبارزه با انسان ها عجیب نیست و حداقل از اینکه مبادا با مته برخورد کنیم خواهیم ترسید.
قابلیت آهسته کردن حرکت اجسام و دشمنان همچون شماره قبل در بازی وجود دارد و هردو شخصیت بازی امکان استفاده از آن را دارند و مته مذکور را نهایتاً با همین ترفند از کار انداختند.
کنترل اجسام از راه دور نیز یکی از قابلیت های قابل انجام است و از آن می توان برای انجام اموری همچون باز کردن درب ها و یا باز کردند سوپاپ ها استفاده کرد. اما با این حال احساس می شود که گیم پلی بازی به سلاح ها و قابلیت های جدیدتری نیاز دارد تا تنوع بیشتری به خود بگیرد. مگر اینکه سازندگان بازی با نوآوری های درخشانی که به آنها اشاره کردیم اشباع شده باشند!
اکثر بازی های ترسناک دارای محیط های تاریکی هستند و همین مورد کار را برای طراحی گرافیکی بازی ساده تر می کند و دلیل این امر کمتر شدن منابع تابش نور است. اما یک سختی نیز در این کار وجود دارد و آن هم این است که سازندگان منابع نوری کمی در اختیار دارند و باید با جایگذاری خوب آنها اکثر محیط را به صورت طبیعی پوشش دهند. مطئناً در DS3 از این دست محیط ها خواهیم دید و در این مورد شکی نیست، اما تنها موردی که نگرانی ها را زیاد کرده است علاقه زیاد سازندگان به نمایش محیط های برفی است، به گونه ای که کاور بازی هم نشات گرفته از همین محیط ها می باشد و ممکن است تاکید بر روی این جو موجب کمرنگ تر شدن دیگر بخش ها شود و آخرین امیدها را برای ترسیدن از بین ببرد.
یکی از ویژگی های مثبت این سری که خوشبختانه در این شماره نیز حفظ شده، نورپردازی پر رنگ و لعاب ولی لحظه ای است که نمونه آنها را بارها در صحنه های سینمایی عناوین گذشته دیده ایم. اینبار هم این تلالو های نور دیده می شوند و جرقه های مته در حال چرخش، نور لیزر سلاح ها، چراغ های زره ایزاک و نور ضعیف خورشید نمونه های خوبی بر این مدعا هستند. محیط های بازی نیز نورپردازی مناسبی دارند و جدا از بحث حس ترسشان، با دقت نورپردازی شده اند.
طراحی چهره آیزاک را چندین بار در ویدئوها دیده ایم و می توان گفت که چهره او نسبت به شماره گذشته کیفیت بهتری دارد و برخی قسمت ها همچون ریش او حالت طبیعی تری دارند. طراحی چهره کارور هم با وجو اینکه تنها به صورت جزئی به نمایش در آمده مناسب به نظر می رسد. البته از آنجایی که چهره افراد را زیاد در این بازی نمی بینیم نباید انتظار یک شاهکار در این بخش را داشت.
طراحی زره آیزاک که در بیشتر مواقع جلوی دید شماست با جزئیات بهتری همراه است و حالت صیغلی آن بسیار کمتر شده است و آثار ضربه در آن بهتر دیده می شود. البته هنوز هم ایراداتی در قسمت های پارچه ای این زره دیده می شود و آنها هنوز هم حالت کشسانی غیر طبیعی دارند. اما قسمت های فلزی بسیار خوب بوده و پیشرفت خوبی را نشان می دهند.
طراحی موسیقی های این سری همیشه خوب بوده و به نظر نمی رسد که اینبار نیز از این دایره خارج نباشد. آهنگ پخش شده در هنگام دست و پنجه نرم کردن با آن مته بزرگ کاملاً حس ترس مخلوط با هیجان را القا می کرد و حس خوبی داشت. موسیقی هایی هم که ناگهان شروع شده و ناگهان تمام می شوند هم بخشی از نمایش بازی بودند که مثل گذشته خوب بودند و برای مثال حس بودن در دل و روده یک هیولای چند هزار کیلویی را به خوبی نشان می دهند! (برای اطلاعات بیشتر ویدئوی اجرای زنده بازی به صورت Co-Op را ببینید)
Dead Space 3 منتقدان خوبی برای خود جمع و جور کرده و کم کم دارد همه را به این نتیجه می رساند که سبک Survival Horror نفرین شده است و ناگهان به شوتر اکشن تبدیل می شود. البته با یک ویدئو نباید زود تصمیم گیری کرد، ولی فعلاً که چیز بیشتری نداریم و تاکید زیاد روی وجود یک همراه و همچنین کاور گیری، نوید خوبی را برای طرفداران دنیای بازی های ترسناک نمی دهد. اما به نظر می رسد یک عنوان خوب برای مشتاقان شوتر سوم شخص است که می خواهند چاشنی ترس را در کنار سبک مورد علاقه خود داشته باشند.
تبادل
لینک هوشمند
